moim zdaniem z jednej str nagroda.. bo mogą dużo przeżyć i ogólnie raczej nic im się nie może stać.. ale z drugiej jak nie masz dla kogo żyć to może to być równie dobrze przekleństwo... Jak np w Zmierzchu zanim Edek poznał Bell albo w Martwy aż do zmroku zanim Sookie nie znalazła Billa...

Cóż, raczej kara. Niby możesz życ wiecznie, ale samotnie. Wampir nie może zanadto zbliżyc się do śmiertelnika, jeśli oczywiście nie pragnie jego śmierci. A innych wampirów jest raczej mało. A wiec w skrócie; Życie wieczne w samotni.....

Jak dla mnie nagroda, Bo żeby mieć 17 lat od 1864 roku. Każdy by tak chyba chciał
Ja też,

I nigdy nie zarazić się HIVem ani żadną grypą etc. Sielanka.

A ja nie, tylko to życie w samotności by mi przeszkadzało, a tak to miodzio.... )) Życ wiecznie, to znaczy możliwośc zobaczenia wszystkiego na świecie...

Cóż wtedy starałaby się zgłębic jak najwięcej nauk, albo zajęłabym się poszukiwaniem połówki ))  Choc jej znalezienie może trwac nawet pare tysięcy lat..... . CÓż napewno bym się nie nudziła

Niechaj ktoś mi odpowie, dlaczego postrzegacie samotność jako karę bądź coś przykrego?
Samotność może być wielkim błogosławieństwem. Należy tylko nauczyć się z niej korzystać, podobnie jak musimy uczyć się przebywania w dużym gronie ludzi.

Co do nieśmiertelności - pamiętajmy że wszelkie istnienie pozostające w kręgu życia musi kiedyś zakończyć swoje bytowanie. Nie ominie to również wampira.
Użyłbym raczej określenia "długowieczność".

Luminara wtedy pozostaje już robienie tego, na co ma się ochotę

Ostatnio edytowany przez blackunicorn (2011-05-23 23:08:34)